Door Mart Jan Luteyn
Als eerste de aard van het beroep. Als studentenwerker ben je niet echt onderdeel van een kerk, maar ben je vooral oecumenisch bezig. Je komt in contact met allerlei soorten gemeenten en dat is een grote kans. De studenten komen namelijk overal vandaan en tijdens de studietijd is het moment om over kerkmuren heen te leren kijken. Ik hoop dat ze iets daarvan mee kunnen nemen als ze zich later settelen. Tegelijkertijd is het lastig om je ergens thuis te voelen. De kans is dan groot dat je meer gaat geven dan dat je zelf ontvangt. Het zou daarom goed zijn als de aansluiting tussen de studneten(pastors) en de kerken gestroomlijnder wordt.
Pechgeneratie?
Daarnaast is het goed om de uitdagingen van deze generatie nogmaals te benoemen. Ze komen natuurlijk al vaak terug in het nieuws: ze zijn de pechgeneratie door de afschaffing van de studiebeurs, dan is er nog de lastige woningmarkt, ze hebben last van de prestatiesamenleving, er is wordt steeds meer ontdekt over allerlei (digitale) verslavingen. Nu ik met hen heb gewerkt, kan ik dat aan de ene kant relativeren, maar ook onderstrepen. Relativeren, want de studenten van nu hebben net zo goed plezier, ontdekken nieuwe kanten van zichzelf en kunnen zich zo ontplooien. Dat is niet fundamenteel anders dan vroeger. Tegelijkertijd is er altijd wel een pessimistische kijk op de toekomst. Gesprekken daarover vallen vaak stil en veel studenten maken zich veel zorgen daarover. De frivole periode waarin niets te gek is, dat is de studietijd (helaas) niet meer. Deze thema’s zouden in de kerk misschien vaker besproken kunnen worden, zodat zij voelen dat er aan hen wordt gedacht.
Brabant & de kerk
Verder wijs ik graag nog op de situatie van de kerk in Noord-Brabant. In de grote steden zijn er nog een aantal actieve protestantse kerken, maar ook die zijn vaak sterk vergrijsd. In de dorpen eromheen is er lang niet altijd meer een gemeente. Wat dat betreft is het zendingsgebied niet ver weg. Het zou mooi zijn om solidair met hen te zijn. Organiseer als gemeente een koppelavond met een Brabantse kerk. Ga als gastvoorganger er eens langs, al is het verder weg. Het bemoedigt hen enorm.
Maar na deze twee wat negatievere punten sluit ik bemoedigend af. Want de jongere generatie is vaak radicaal bezig met hun geloof tijdens de studietijd. Ik heb verschillende mensen ontmoet die ook juist daardoor tot geloof zijn gekomen. Wat dat betreft zijn er dus ook tekenen van groei voor de kerk. Misschien wel op andere manieren dan vroeger, vaak met een meer evangelicale boodschap, maar we hebben het toch over dezelfde God.
Wat zou het mooi zijn als de kerk daarop inspeelt. Landelijk gebeurt dat al door allerlei evenementen, maar ook plaatselijk. Geef de jongere generatie een duidelijke plaats in het bestuur van de gemeente. Zij hebben al ervaring met kringen of zelfs hele verenigingen leiden en de stap naar het ambt hoeft dan niet groot te zijn. En laat hen dan ook enigszins de richting bepalen. Dat zal vast anders zijn dan hoe het vroeger ging, maar we mogen het doen met vertrouwen in de toekomst. De Heer van de kerk blijft immers dezelfde!